Κρατάω απόσταση στο γήπεδο και από την υγειονομική επιτροπή!

•Κορωνοϊός: Στα 438 τα νέα κρούσματα, τα 175 στην Αττική
•Θεσσαλονίκη: Συναγερμός από τα στοιχεία που παρουσίασε ο Τσιόδρας
•Κρούσματα: Μπορεί να είναι έως και 50.000 στην Ελλάδα λέει Καθηγητής Πνευμονολογίας
•Θεσσαλονίκη: Συναγερμός από τα στοιχεία που παρουσίασε ο Τσιόδρας
•Ο κορωνοϊός σαρώνει, τα πάρτι επιμένουν
•Σε πορτοκαλί συναγερμό πέντε περιοχές
•Πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων: «Δεν πάμε καθόλου καλά - Θα φτάσουν στο κόκκινο κι άλλες περιοχές»

Οι παραπάνω είναι τίτλοι από τα τελευταία 24ωρα τα οποία περιγράφουν την κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας. Διαβάζοντάς τους καταλαβαίνεις ότι όχι μόνο δεν έχουμε ξεμπερδέψει αλλά αυτό που έχει σημασία τώρα είναι να μην μπλέξουμε!

Γράφει ο Γιάννης Σταυρόπουλος

Γίνεται πολύ κουβέντα για τους κόκκινους και τους κίτρινους συναγερμούς. Είσαι στο αυτοκίνητο στο ραδιόφωνο, στον δρόμο, στην τηλεόραση, στο σπίτι σου, με την παρέα σου και αποκλείεται να μην βρεθεί κάποιος να πει το κλισέ πλέον «Θα μας κλείσουνε;». Τα μέτρα, σε κάποιες περιοχές πιο σκληρά, σε άλλες πιο ελαστικά, είναι κομμάτι της ζωής μας. Εκεί που η Κυβέρνηση και οι λοιμωξιολόγοι ρίχνουν το βάρος μετά τις καλοκαιρινές διακοπές είναι στην ατομική ευθύνη. Αν τηρήσουμε τα μέτρα, αν φανούμε συνεπείς, αν σκεφτούμε τους δικούς, αν δεν το πάρουμε στο ψιλό, αν, αν, αν…

Τα κρούσματα ανεβαίνουν. Πολύ ή λίγο δεν θα το πω εγώ. Δεν είμαι ειδικός. Μεταφέρω αυτό που διαβάζω, αυτό που ακούω. Εσύ, μπαίνοντας όμως σε ένα σάιτ, ανοίγοντας την τηλεόραση, διαβάζοντας μια εφημερίδα καταλαβαίνεις πως η κατάσταση στη χώρα είναι καλή; Μάλλον ανησυχητική.

Μας λένε πως η απόδοση των μέτρων εξαρτάται από εμάς! Σε μεγάλο βαθμό μπορούμε να πούμε πως οι επιτροπές μας δείχνουν εμπιστοσύνη ότι θα τα εφαρμόσουμε ώστε να αποδώσουν. Μετά το τελευταίο πακέτο μέτρων το κλίμα που εισπράττουμε ποιο είναι; Ότι κάνουμε αυτά που πρέπει και υπάρχει μείωση ή σταθεροποίηση; Ή ότι επικρατεί μια γενικότερη ανησυχία? Μάλλον το τελευταίο.

Μέσα σε όλο αυτό ήρθε η απόφαση για κόσμο στα γήπεδα. Υπό όρους ναι, αλλά κόσμος. Ξεκαθαρίζω, θέλω τον κόσμο στο γήπεδο. Θα αρκεστώ μόνο στο ότι κάθε γήπεδο, κάθε σπορ, δεν είναι το ίδιο χωρίς φιλάθλους και μένω σε αυτό. Νομίζω αρκεί, δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο.

Προβληματίστηκα πάρα πολύ από τη σημερινή απόφαση. Την ώρα που οι επιστήμονες μας περιγράφουν στα Μέσα Ενημέρωσης μια ανησυχητική κατάσταση, δίνουν το πράσινο φως για να επιτρέπεται «είσοδος των φιλάθλων σε ποσοστό 10% της συνολικής χωρητικότητας ανά θύρα, με ανώτατο επιτρεπτό όριο τους 3.500 θεατές». Σαφώς θα υπάρχουν αποστάσεις και μάσκες. Αλλά σαφώς δεν μιλάμε πλέον και για τα 30 άτομα μιας καφετέριας ή τα 100 ενός νυχτερινού κέντρου, τις βαφτίσεις των 300 ατόμων ή τους 500 σε ένα beach bar . Γιατί με αυτές τις κατάστασεις έρχονταν αντιμέτωποι οι άνθρωποι που αποφασίζουν τα μέτρα και στη συνέχεια τονίζουν πως ανησυχούν από τη συμπεριφορά του κόσμου.

Σε όλες τις δημοσκοπήσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό έχει μπει το τελευταίο διάστημα και η ερώτηση σχετικά με το πόσο έχει «κουραστεί» ο κόσμος από τους περιορισμούς που υπάρχουν στη ζωή του λόγω των μέτρων. Τα ποσοστά όσων απαντούν θετικά είναι στο… Θεό! Όλοι έχουμε την ανάγκη-δικαίωμα να ζούμε ελεύθεροι. Σε όλα τα επίπεδα! Από την άλλη αυτή την στιγμή δεν είμαι σε θέση να εμπιστευτώ τουλάχιστον σε αυτό το θέμα μία υγειονομική επιτροπή που στα κανάλια επικοινωνεί πως ανησυχεί για το ότι ο κόσμος δεν τηρεί τα μέτρα και μέσω των αποφάσεών της προσφέρει κι άλλο τρόπο «χαλάρωσης».